Na czym polega ulga termomodernizacyjna?
Ulga termomodernizacyjna umożliwia dokonanie odliczenia poniesionych wydatków związanych z inwestycją termomodernizacyjną (m.in. w fotowoltaikę). Odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej dokonuje się od podstawy obliczenia podatku, wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, czy urządzeń, a także wydatków poniesionych na usługę montażu związaną ze zrealizowaną inwestycją fotowoltaiczną (termomodernizacyjną) w swoim domu jednorodzinnym*.
Kto może skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej w roku?
W myśl ustawy z ulgi termomodernizacyjnej skorzystać może podatnik podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacającym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będącym właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, który poniósł wydatki na dokonanie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.
Jakie wydatki podlegają odliczeniu?
Dokładną listę wydatków termomodernizacyjnych, jakie można odliczyć w rozliczeniu PIT, obejmuje załącznik do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. poz. 2489). W wykazie znaleźć można zarówno materiały budowlane, urządzenia, jak również usługi podlegające odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej.
Kompletny wykaz wydatków dostępny jest poniżej:
Jak odlicza się ulgę?
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatek.
Kwota odliczenia, która nie znalazła pokrycia w dochodzie (przychodzie) podatnika za rok podatkowy, podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Ile można odliczyć?
Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000,00 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.
Odliczenie wydatków na termomodernizację – główne warunki
Aby skorzystać z odliczenia wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej trzeba spełnić również kilka innych warunków. Kluczowym z nich jest udokumentowanie wydatków poniesionych na wykonanie inwestycji fotowoltaicznej (termomodernizacyjnej) w budynku jednorodzinnym. Podatnik musi zatem dysponować wszystkimi fakturami potwierdzającymi poniesione wydatki, wystawionymi przez podatnika podatku VAT.
To jednak nie wszystko. Ministerstwo Finansów dodatkowo uczula – wydatki aby mogły zostać odliczone w rozliczeniu PIT nie mogły zostać sfinansowane bądź dofinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Nie podlegają wówczas odliczeniu. To nie wszystko. Jeżeli podatnik zaliczył wydatki w koszty uzyskania przychodów i odliczył od podatku również nie może ponownie odliczyć ich w ramach ulgi termomodernizacyjnej.
Warto podkreślić, że ulga termomodernizacyjna dotyczy wydatków termomodernizacyjnych pod warunkiem, że przedsięwzięcie termomodernizacyjne w tym budynku zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Co należy zrobić w przypadku utraty prawa do ulgi?
Jeśli podatnik nie zrealizuje przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie trzyletnim, jest on obowiązany do zwrotu ulgi, co oznacza doliczenie kwot uprzednio odliczonych z tego tytułu do dochodu (przychodu) za rok podatkowy, w którym upłynął trzyletni termin.
Podatnik, który po roku, w którym skorzystał z ulgi, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty uprzednio odliczone do dochodu (przychodu) w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.
* Za budynek mieszkalny jednorodzinny uważa się budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
